Just take a little look from outside when you can...

lWiele kobiet zagościło w tym wydaniu Post Scriptum. Związane one są z różnymi gatunkami muzycznymi - również takimi, które wcześniej się w audycji praktycznie nie pojawiały (chociażby grunge). Według mnie ta różnorodność stała się mocą tej audycji i nie pozwala jej zaszufladkować. I nie da się ukryć, że tym razem Post-Rocka było bardzo niewiele.

Tracklista 08.03.2011 (Kobieco vol.2)

1. Paatos - Is That All? [Silence Of Another Kind. 2006]
2. Caroline - Lulabye [Verdugo Hills. 2011]
3. Caroline - Sleep [Verdugo Hills. 2011]
4. Laura - Speakeasy Or Nothing [Photographs... EP. 2002]
5. Blue Foundation - Sweep [Sweep Of Days. 2004]
6. Portishead - Glory Box [Roseland NYC Live. 1998]
7. Malory - Want You [The Third Face. 2005]
8. Serena Maneesh - Sapphire Eyes [Serena Maneesh. 2005]
9. Björk - Venus As A Boy [Debut. 1993]

Dwie dekady historii Post-Rocka (1993):
10. Gastr Del Sol - A Watery Kentucky [The Serpentine Similar. 1993]
11. Gastr Del Sol - Ursus Arctos Wonderfilis [The Serpentine Similar. 1993]

12. Hole - Doll Parts [Live Through This. 1994]
13. Melissa Auf Der Maur - Followed The Waves [Auf Der Maur. 2004]
14. Sylvan - Midnight Sun [Force Of Gravity. 2009]

Na początku pierwszej godziny postanowiłem przybliżyć płytę Verdugo Hills autorstwa Caroline Lufkin występującej pod pseudonimem scenicznym Caroline. Ta Absolwentka Berklee School Of Music z Bostonu kazała nam aż 5 lat czekać na swój 2 solowy krążek. Jest on zbliżony stylistycznie do debiutanckiego Murmurs. Niecałe 40 minut wypełnione anielskim wokalem Caroline i lekkimi elektronicznymi bitami i dźwiękami, które przypominają trochę glitch. Wszystko jest bardzo oszczędnie i precyzyjnie dozowane. To nijako tło dla wokali, które na tej płycie są najważniejsze. Płyta jest bardzo spokojna, więc moim zdaniem nadaję się do stworzenia uroczej i romantycznej atmosfery.
Na Gwóźdź Programu tego Post Scriptum wybrałem fenomenalny utwór 'Sweep" autorstwa duńskiego zespołu Blue Foundation. Męski wokal MC Jabbera , który buduje napięcie przez pewną cześć utworu ustepuje potem miejsca pięknemu śpiewowi Kirstine Stubbe Teglbjærg. Warto też wspomnieć o samej warstwie instrumentalnej, w której szeroko wykorzystano instrumenty smyczkowe. Ciekawie to współbrzmi z elektronicznymi bitami i samplami.
W Norweskim kąciku muzycznym wyszukałem zespół, który obraca się w kręgu muzyki shoegaze i zdarza mu się obsadzać na wokalach kobiety (kilka współpracowało przy nagrywaniu debiutanckiej płyty zespołu). Kawałek "Sapphire Eyes" to porcja głośnych, charakterystycznych dla shoegaze'u gitar, które nieco tłamszą wokal. Aczkolwiek jeśli dobrze się wsłuchamy to z pewnością go usłyszymy. Sukces debiutanckiego albumu przysporzył też kapeli popularności w rodzinnym kraju.
Dwie dekady historii Post-Rocka stały się krótka wycieczką do roku 1993. Był to rok, w którym nie działo się nic specjalnego. Udało mi się jednak wyłuskać debiutancki krążek zespołu Gastr Del Sol. Brzmi on bardzo surowo, garażowo, chłodno. Dźwięk jest wysublimowany, rytm niespieszny, wokal niepokojący, a atmosfera mroczna. Ciężko się słucha takiej muzyki. Gastr Del Sol było jednym z pierwszych przedstawicieli sceny Post-Rockowej z Chicago. Wiele zespołów - zwłaszcza z tego miasta potem ich umieszczało w swoich inspiracjach.
Końcówka audycji zaskoczyła nie jednego słuchacza Post Scriptum. Kombinacja dwóch utworów - Hole i Melissy Auf Der Maur to chyba wydarzenie bez precedensu. Padło nawet stwierdzenie, że coraz mniej Post-Rocka w Post Scriptum się pojawia i nawet grunge zaczął się na liście pojawiać. Wcześniej też, przed kącikiem historycznym pojawiła się też Björk z utworem, który został rozsławiony za sprawą ścieżki dźwiękowej do kultowego filmu "Leon Zawodowiec". Suma summarum - sporo ciekawostek.
Na playliście muszę tez wyróżnić "Want You" - rewelacyjny utwór od niemieckich shoegaze'rów z Malory.
Cytat na koniec tym razem pochodzi też z utworu, który zakończył audycje, więc ładnie się to wszystko zgrało. Utwór ten jest moim zdaniem najbardziej poetycki ze wszystkich zaprezentowanych w audycji. Strofa całkiem długa, ale i ładna:
"An ice crystal ocean
As far as the eye can see
And when I listen closely
The silence speaks
To me
And while I listen closely,
A peaceful majesty."
by Sylvan.